Wat doe ik mijn job graag!

Ik heb de leukste job van de wereld!
Ik ben vroedvrouw!
En ik ben er nog fier op ook.
Mijn website is het werk van mijn schoonbroer, om de website wat op te fleuren, stelde Frank voor om wat foto's te komen nemen tijdens de zwangerschapscursus.
Jawel, Frank is ook fotograag.

Omdat deze foto echt weergeeft hoe graag ik mij werk doe, wou ik jullie hem niet onthouden.

Warm nest

Vorig weekend trokken we erop uit! En... het was super!
Een weekend met de hele familie en uiteraard vol met" familie Notebaert gewoonten".
Lekker slapen tot je zelf wakker wordt terwijl de kids bij Vake ontbijten, ontbijten in pyjama, van dardennen naar Maastricht rijden voor een dagje shopplezier, uit volle borst zingen tijdens de wandeling, spelletjes spelen tot in de late uurtjes, petanque spelen de vrouwen tegen de mannen,...

Het is zo leuk te voelen hoe we nog steeds perfect op elkaar zijn afgestemd. We koken op dezelfde manier, vinden dezelfde koeken lekker, we houden allemaal (denk ik toch, ik vooral dan) van een beetje rommel, alles wordt gewoon uitgewisseld, we lachen wat af en we spelen graag spelletjes: Uitbeelden, tekenen en zelfs de telepathie gingen als vanzelf.

We zijn echt een gezellig bende, het was weer net als vroeger met natuurlijk onze lieve mannen en kids erbij.

Mama, papa, dankjewel voor het warme nest! Nog steeds!
Zussies en broertjes jullie zijn heerlijk!

Ik mis jullie nu al!
x

Rijdt Maaike met de scooter naar de Ardennen?!

Dit weekend opnieuw in de Ardennen.
Vic zit boven in de badkamer bij Hanneke.
Plots komt de vraag... Is Maaike met de scooter naar hier gereden?

"Waarom" vraagt Hanneke.
Hij wijst naar de beautycase van Maaike...

Over holkie wolkies en in de hek willen zitten!

Sinds een tijdje krijgen Vic en Sam zakgeld. Het gaat om 1€ per week. Die euro verdienen ze als ze zich een hele week voorbeeldig hebben gedragen. Zo kunnen ze een beetje sparen en hebben ze een beetje een besef van het "dure" leven.

Vic kocht een set walkie talkies. Hij heeft er al veel plezier aan beleefd. In de herfstvakantie trokken we met een hele groep vrienden richting Ardennen. Op de heenweg was er een walkie talkie in onze auto en één in die van Ferre. Er vond een geweldige communicatie plaats.

Naast spelen met de Holkie wolkies zitten sommige kinderen heel graag in de Hek als ze moe worden op wandeling!

Zusjes...

Sam en Fleur, Fleur en Sam...

Deze kleine meisjes zijn echt hartsvriendinnen. Ze kunnen niet zonder elkaar, al kunnen ze soms ook stevig ruzie maken.
Deze week wilden ze graag zusjes zijn.
Fleur kwam bij ons slapen...
's Morgens aan de ontbijttafel.
Ik: "Sam, wat moet er op je boterham?"
Sam: "Hetzelfde als bij Fleur"
Ik: "Fleur? en bij jou?"
Fleur: "Hetzelfde als bij Sam"

Eerder had ik al dezelfde staart moeten maken met dezelfde diadeem.
En later deden ze dezelfde jas aan.
Ze hebben zelf dezelfde kleur van schoenen...

Echt leuk om ze zo bezig te zien.

Wachten was nog nooit zo leuk!

Vorige vrijdag moesten Vic en Bas op consultatie in GHB. Prima ziekenhuis maar toch gekend voor de lange wachttijden. Maar ik was erop voorzien.
Ik maakte er een gezellig trip van.
Voor Vic begon het al erg leuk. Ik haalde hem vroeger van school op.
Onderweg vertelde ik over het grootste ziekenhuis van heel België. Toen we toekwamen was Vic echt onder de indruk.
Van de parking stapten we naar de inschrijvingen. Vic mocht een kaartje nemen. "dat is zoals bij de bakker, hé mama". De mevrouw van de inschrijving nam een foto van mijn twee zoons en toen gingen we op pad. Vic werd de gids van dienst en hij moest ons de beige peil laten volgen. De tocht door het hele ziekenhuis verliep vlot, van pijl naar pijl. Al had ik een hele zware tas vol "afleiders" mee te slepen.

Eens aangekomen op de raadpleging, bleek ik die helemaal niet nodig te hebben.
Wachten was nog nooit zo leuk...

in de wachtzaal in GHB

nadien verdienden mijn jongens iets lekkers

Megamindy transformatie-machine gesignaleerd in Mechelse dokterspraktijk!

Gisteren gingen we op controle bij de neuskeeloor-arts.
In de praktijkruimte staan verschillende toestellen die ons helemaal niet bekend voorkomen.
Opeens zei Sam: "De Megamindy machine staat hier!"
Het ging om een geluidsdichte ruimte met een deur die je echt moet toedraaien!
De dokter lachte mee!

Badkamer plezier

Bad of douche?

Bas is een echte douche-er. Of hoe noem je dat?! Iemand die heel graag doucht...

Als het ' s avonds tijd is om te gaan slapen en ik vraag: "Bas gaan we in bad?" Dan is het antwoord: "NEE"

Als ik vraag: "Bas, gaan we in de douche?" Dan spurt hij naar boven, "Bak doeke"

Hij wil er niet uit, hij maakt zijn haren nat, wast zichzelf, gaat op zijn buik liggen onder de douche.

Gelijk heeft hij! Wij hebben nu wel echt een heerlijke familiedouche...

klim-babe

Voor ik kinderen had, was ik eigenlijk best wel avontuurlijk, ik mijn hart ben ik dat gebleven. Alleen de tijd ontbrak heel vaak om de dromen ook in daden om te zetten.
Maar sinds een paar maanden is het weer beginnen kriebelen.
Weer canyoning gedaan, klimschoentjes gekocht,...
Maar gisteren was het niet ik, die de klimzaal in trok! Het waren onze kinderen die voor het eerst gingen klimmen. Het was vooral Vic die er erg naar uit keek om te gaan klimmen net als papa!
Maar het was vooral Sam die ons het meest verraste!
Kijk en geniet mee!

Lopen op wolkjes

Vandaag deed Vic voor het eerst mee aan de scholenveldloop. Ik zou komen kijken.
De nacht ervoor werd Sam ziek. Ik vertelde Vic dat ik misschien toch niet kon komen.
De teleurstelling droop van zijn gezicht. Mama zijn kan soms zo verscheurend zijn. Een doodziek kind én één die mee doet met een echte wedstrijd...
Dus zieke Sam met kotsbakje op mijn arm mee naar de loopwedstrijd.
Meter Hanneke kon ook komen.
Vic stapte op zijn Vic's naar de start. Tot hij ons zag... hij begon te glunderen!!
En plots ging alles veel sneller én met opgeheven hoofd.
Mijne grootste liep zijn eerste loopwedstrijd op wolkjes!
En ik pinkte een traantje weg...

Verliefd zijn is... graag naast elkaar willen zitten

Een kreetje van boven: "Mamaaa, ik voel me niet zo lekker!"
Het is Sam dat zich niet zo lekker voelt, haar buikje doet pijn.
Ik: "Zal ik even bij jou komen liggen?"
Sam: "Ja mama, lekker gezellig"
Sam begint spontaan te vertellen over haar voorbij dagen in haar klasje.
"Stoute kindjes, moeten soms in de hoek, hé mama. Ik ben nog nooit in de hoek gemoeten, flink hé mama"
Ik: "Ja hoor schat, wie moet er dan wel in de hoek?"
Sam: "Dat stout kindje vaak en dat stout kindje minder vaak. Soms wordt er ook te veel gebabbeld, dat moet het babbelaartje 5 minuutjes, stilletjes zijn, en soms wij allemaa, dan kunnen we minder spelenl"
Ik: "Vind je dat niet erg dan?"
Sam denkt even na: "Nee hoor, ik kan thuis ook nog spelen"
Sam: "Mama, sommige kindjes zijn ook verliefd!
Ik: "Echt, wie?"
Sam: "Verliefde kindjes hé"
Ik: "Hoe weet je dat?"
Sam: "Ik zie dat!"
Ik: "Echt?"
Sam: "Ja, want verliefd zijn is... graag naast elkaar willen zitten!"
Ik lach, stop haar onder en geef haar een dikke knuffel.
Sam: "Mama, later ga ik met jou trouwen!"



Ik smelt bij het naar beneden gaan.
Ik zit net neer... "Mamaaaa! Ik moet overgeven"

En toen besliste Bas dat hij 's middags niet meer wilde slapen ...

Ik ben als mama altijd grote fan geweest van de middagdutjes!

En dan vooral voor mij persoonlijk. Niet dat ik zelf middagdutjes doe, al heb ik daar vaak wel zin in en misschien ook nood aan. Nee, zo'n dutje is even een rustig moment in het middag van de gezellig drukke dag.

Ik plan altijd allerlei dingen die ik tijdens het middagdutje van Bas ging doen:wat tijd hebben voor de grotere kids, keuken opruimen, wat was opplooien, wat rommelen...

Maar meestal geraakt het lijstje nog niet tot in de helft afgewerkt. Het begint meestal met een zucht moment, even neerploffen in de zetel, een boekje lezen, wat surfen en voor ik het weet, hoor ik van boven: "mama".

Dit weekend kwamen we helemaal niet aan dutje. Normaal vraag ik na het middageten aan Bas: "gaan we lekker slapen?" "Ja mama, lekker lape" Maar vandaag was het antwoord: "NEE" en het bleef nee. Toch even geprobeerd, maar toch moeten opgeven. "Bak nie lape" "Bak nie moe" "Bak pele neden"  Tja, niks zo vervelend als moeten slapen als je echt niet wil.

Als hij daardoor 's nachts doorslaapt, dan schaffen we de middagdutjes maar af!

maar dat laatste was niet het geval...

Kleine kindjes worden groot, en baby's zijn geen baby's meer. 

Een nieuwe periode breekt aan, hopelijk met lange nachten!

Hielprik in een caravan

Dit weekend werd ik opgebeld door een collega uit Antwerpen. Een zigeunergezin moest hun standplaats verlaten en had een nieuwe standplaats gevonden in mijn dorp. Kon ik hen verder opvolgen? Er was een 5de kindje geboren en de mama was de dag van de bevalling al naar huis gegaan.
Geen enkel probleem, een afspraak gemaakt...
Gisteren moest er de hielprik gebeuren. De hielprik gebeurt sinds een aantal jaren in het handje, maar de naam voor de volksmond bleef wel hetzelfde.
Het werd mijn vreselijkste "hielprik" ooit. 6 toeschouwers: de mama en 5 andere kinderen, broertjes en zusjes...
Eerst moest ik de baby wegen. Ik weeg met een hangweegschaal. Ik legde de baby in mijn doek en onmiddellijk begonnen de 2 jongste kinderen te huilen. Vermoedelijk dachten ze dat ik de baby over mijn schouder zou gooien met doek en al en hem mee zou nemen naar huis....
Maar het ergste moest nog komen, de prik, van zodra ik mijn naaldje boven haalde nog meer geween, de mama riep hen iets onverstaanbaar toe. Ik denk: "zwijg maar snel of je krijgt ook een prik" Waarop het gehuil over ging in geschreeuw. Echt waar stress allom én ik moest nog prikken...
Vandaag kwam ik terug en van zodra ik mijn auto parkeerde hoorde ik al huilende kinderen.
Gelukkig was er vandaag bij andere mensen nog een "hielprik". Die verliep in alle rust, zelfs de baby gaf geen kik!