Leuke last minute lunch in de werf!

Maandagavond was het weer zover! Vriendinnendag!

Eind 2011 had ik een ideetje. Er waren periodes dat ik Natalie zo weinig zag. Alletwee een drukke job, een gezin met kids, veel tijd blijft er niet meer over...

Maar er zou verandering in komen! We riepen "de vriendinnendag" in het leven. Zo werd er elke maand 1 avond geblokkeerd in onze agenda en gaan we samen iets leuks doen. Die dag is heilig en er mag niks aan veranderd worden, dat zijn de regels ;-)
Nu zal je denken, moet dat gepland worden?
Ja toch wel want anders worden de telefoonrekeningen te hoog ;-)

De eerste was in januari, een avondje Mineraal, veel van de sauna's hebben we niet gezien het was vooral kletsen aan het haardvuur.

Maandag zijn we iets gaan drinken en vandaag waren we toevallig op de middag samen in Leuven.
Zo zie je maar en dat nog maar 3 dagen na onze geplande afspraak!

en roddelen mag ook!

Schone slapers

De vorige nacht heb ik heerlijk geslapen, maar vanmorgen werd ik wakker en ik lag alleen in ons bed.
Al gauw vond ik Joris bij Bas in bed.
Hij had een iets mindere nacht gehad, Bas had tot 4 keer geweend, hij was bang van de "dikke spin".
Ik had er niks van gehoord!
Tegen half 8 waren ze alletwee in een diepe slaap!

Een liefdesbrief...

Het is nu al 15 jaar geleden dat ik mijn eerste liefdesbrief kreeg...

Ik kreeg er op valentijn weer één, van een andere als 15 jaar geleden, maar wel gericht aan mij én diegene waar ik vroeger de brieven van kreeg.

Ik ben heel fier, deze te laten zien, die van 15 jaar geleden die blijven geheim ;-)

koud, kouder, koudst, ... ijskoudst

niks photoshop, de echte temperatuur 's ochtends

Vorige week de shortski waar we zo naar uitkeken. In het water is het niet gevallen, er was geen water, daar was het te koud voor, gelukkig maar ;-)

Met een klein hartje, een snotneus, koorts én een dikke hoest vertrokken. De hoest werd erger, de koorst bleef stijgen en wij zaten daar in Frankrijk.

Als je longen pijn doen bij het inademen, dan ben je ofwel goed ziek ofwel is het barkoud.

Bij ons was het niet ofwel maar én!

Maar ik heb toch kunnen snowboarden, het gezelschap was dik inorde en wij konden ziek zijn zonder    dat we ons om zieke kinderen moesten bekommeren.

Hopelijk zien de oppassen van de kids het volgend jaar nog ééns zitten. 

Onze kids waren in goede handen. Spijtig genoeg werden die "goede handen" ook ziek.

Dikke dankjewel voor alle goede zorgen en dikke sorry aan al diegenen die we besmet hebben!

het dak van ons huisje