Good monday morning!

Maandagochtend...
meestal niet meteen een dag om naar uit te kijken.
Fijn weekend achter de rug en weer terug naar de wekelijkse sleur.
Terug naar school, terug gaan werken, terug haasten, terug iedereen zijn eigen weg een beetje.
Maandag is afscheid nemen en daar nog niet helemaal klaar voor zijn. Maandag is weifelend aan een nieuwe week beginnen.

Vanmorgen kreeg ik een warm gevoel tijdens de wandeling naar school.
Zo'n moment dat ik dacht, dit zou ik willen vastleggen door gewoon even met mijn ogen te knipperen.
Zo'n trukje lukt me nog niet niet, maar ik had mijn iPhone bij me.

Dit beeld verbeeldt of verwoordt hoe vanmorgen het plaatje klopte.
En niet alles staat op de foto.

We wandelden vanmorgen naar school. De zon verwelkomde ons, nodigde ons uit om op deze maandag er in te vliegen vol nieuwe energie.

Bas en Sam huppelden voorop, Vic en ik liepen hand in hand.
We praten samen over leuke dingen, er was vanmorgen geen stress, geen gehaast, gewoon een mama die rustig met de kids naar school wandelde.
Zo'n happy maandag-mama zou ik elke dag wel willen zijn...

Gelukkig zijn is, op een jachtige ochtend toch het gevoel hebben van alle tijd van de wereld te hebben en ook anderen dat gevoel kunnen meegeven.

Over kampioenen, lieverdjes, prinsen en prinsessen

"Mama? Vanaf nu moet je mij lieverdje noemen!" zei Bas.
"Altijd dan? Lieverdje" zei ik.
"Nee, want als ik iets heel snel doe ben ik kampioen"
"Ok, kampioen"
"nu deed ik niks snel, hè mammie" Bas draaide met zijn ogen.
"Sorry, lieverdje... en ben ik nu mammie?"
"Of ik wil ook mamsie, mams zeggen als je dat leuker vind" zei het met een schattig snuitje.
"Voor mij is het gelijk ... ah ja lieverdje"
"Soms ben ik ook bassewas hè" en hij keek bedenkelijk.
"Ja, als je moet voordoen hè, lieverdje."

De uren gingen voorbij, bedtijd kwam eraan.
"Slaaplekker lieverdje" en ik gaf hem 2 kussen en knuffels volgens de traditie.
"Mama, jij zegt altijd slaaplekker prins!" zei Bas verontwaardigd.
"Ja, dat is waar, maar ik moest toch lieverdje zeggen..."
"Jaja maar 's avond blijf ik prins"
"Ok... droomzacht, slaaplekker prins!"
...

Ik was de kamer nog niet helemaal uit en toen klonk het:
"Slaaplekker, prinses!"

Liefjes-dag!

Valentijn is bij ons een dag zoals een andere, of laten we het anders zeggen, bij ons is het elke dag Valentijn ;-)
Het was een drukke dag geweest, ik moest om half 5 met de jongens bij de kapper zijn, en echt veel zin om te koken had ik niet.

Last-minute beslist, we gingen eten mét de kids op Valentijn!
En het werd een super-gezellige Valentijn!

Il Cardinale - Mechelen - Een aanrader!!

Het nieuw is eraf, maar ik weet nu al dat we dikke maatjes gaan worden

Het is ondertussen een jaar of drie geleden dat ik loop.
De eerste maanden was zuchten, puffen, vandaag-toch-maar-liever-niet en vooral afzien.
Maar ondertussen ben ik verslaafd. Wanneer de ommekeer is gekomen, is me volledig ontgaan.
Vorig jaar kriebelde het al, maar kwam iedereen met heel wat vooroordelen: zo'n massa-loop dat is toch gewoon cliché, daar ga jij toch niet aan mee doen, als je dat wil doen, loop het toch gewoon zelf,... en ja ik liet mijn ideetje maar varen.

Maar dit jaar ergens in november, wist ik het zeker, dit jaar zou het er toch van komen.
En ja de aanhouder wint, we zijn al met een hele ploeg. Het trainingschema staat op mijn iPhone en Evy moedigt me op de juiste momenten aan.

Alleen één probleem, die schoenen van mij... ik kocht ze nochtans in een zogezegde gespecialiseerde loopwinkel, maar toch. De slaapvoeten bleven en de blaren kwamen en gingen.

Vandaag trok ik naar runnerslab in Zwijndrecht en ik was serieus onder de indruk, wat een deskundig advies.

Wie vandaag toevalling bij me binnenkwam, trof me nogal in een gekke outfit. Loopschoenen onder mijn gewone kleren. Instappen had men mij aangeraden en niet inlopen.
Zo gezegd zo gedaan, na enkele uren zag ik het zitten. Ik vloog van Boortmeerbeek, via Hever en de Dijle, een toch van bijna 8 km die ik aflegde aan een gemiddelde snelheid van jawel 10,2 km/u met mijn nieuwe loopschoenen.
De eerste 2 km kon ik ze nog proper houden, maar het springen over plassen hield ik niet lang vol.

Het nieuw was er snel af

Maar ze zaten als gegoten.









Ik moet het bekennen... ik ben een mee-loper...
Ik doe mee aan de 10 miles in Antwerpen op 27 april mét Evy, mijn nieuwe new balance schoenen, en niet te vergeten met Joris, Hanneke, Bob en Frank.

Ik zoek nog wat supporters, want ik denk niet aan opgeven, maar ik zal de aanmoedigingen verdomd nodig hebben.