Over kampioenen, lieverdjes, prinsen en prinsessen

"Mama? Vanaf nu moet je mij lieverdje noemen!" zei Bas.
"Altijd dan? Lieverdje" zei ik.
"Nee, want als ik iets heel snel doe ben ik kampioen"
"Ok, kampioen"
"nu deed ik niks snel, hè mammie" Bas draaide met zijn ogen.
"Sorry, lieverdje... en ben ik nu mammie?"
"Of ik wil ook mamsie, mams zeggen als je dat leuker vind" zei het met een schattig snuitje.
"Voor mij is het gelijk ... ah ja lieverdje"
"Soms ben ik ook bassewas hè" en hij keek bedenkelijk.
"Ja, als je moet voordoen hè, lieverdje."

De uren gingen voorbij, bedtijd kwam eraan.
"Slaaplekker lieverdje" en ik gaf hem 2 kussen en knuffels volgens de traditie.
"Mama, jij zegt altijd slaaplekker prins!" zei Bas verontwaardigd.
"Ja, dat is waar, maar ik moest toch lieverdje zeggen..."
"Jaja maar 's avond blijf ik prins"
"Ok... droomzacht, slaaplekker prins!"
...

Ik was de kamer nog niet helemaal uit en toen klonk het:
"Slaaplekker, prinses!"