Dit weekend werd ik opgebeld door een collega uit Antwerpen. Een zigeunergezin moest hun standplaats verlaten en had een nieuwe standplaats gevonden in mijn dorp. Kon ik hen verder opvolgen? Er was een 5de kindje geboren en de mama was de dag van de bevalling al naar huis gegaan.
Geen enkel probleem, een afspraak gemaakt...
Gisteren moest er de hielprik gebeuren. De hielprik gebeurt sinds een aantal jaren in het handje, maar de naam voor de volksmond bleef wel hetzelfde.
Het werd mijn vreselijkste "hielprik" ooit. 6 toeschouwers: de mama en 5 andere kinderen, broertjes en zusjes...
Eerst moest ik de baby wegen. Ik weeg met een hangweegschaal. Ik legde de baby in mijn doek en onmiddellijk begonnen de 2 jongste kinderen te huilen. Vermoedelijk dachten ze dat ik de baby over mijn schouder zou gooien met doek en al en hem mee zou nemen naar huis....
Maar het ergste moest nog komen, de prik, van zodra ik mijn naaldje boven haalde nog meer geween, de mama riep hen iets onverstaanbaar toe. Ik denk: "zwijg maar snel of je krijgt ook een prik" Waarop het gehuil over ging in geschreeuw. Echt waar stress allom én ik moest nog prikken...
Vandaag kwam ik terug en van zodra ik mijn auto parkeerde hoorde ik al huilende kinderen.
Gelukkig was er vandaag bij andere mensen nog een "hielprik". Die verliep in alle rust, zelfs de baby gaf geen kik!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten