dinsdag 28 juni 2016

Kameroen: naar de plantage

Weer om 6u loopt de wekker af.
We weten niet goed hoe de verdere week zal verlopen.
In één van de mails vooraf stond dat we gingen verblijven in een villa van de plantage, er is nog niet echt duidelijkheid.
We spreken dan maar met elkaar af, dat we alles inpakken en het zullen vragen aan de chaffeur.
Het ontbijt is uitgebreid toch krijgen we weinig door onze keel.
Toch wat stress, waar gaan we heen en wat zal deze dag ons brengen?
Iets voor 7u herkennen we de chauffeur van de dag ervoor.
We gaan naar de plantage en daar blijven, we komen niet terug naar het hotel.
Oei, we reserveerden hier wel voor een week. 
Bij de afrekening moeten we gelukkig maar voor 1 nacht betalen.
We stappen in en daar gaan we dan voor een 2u durende toch wel indrukwekkende rit.

Joris zit naast de chauffeur, ik achterin bij alle bagage.
Eerst zeker een half uur door de drukke stad Douala, het kreeg de naam stad, maar wat wij zagen waren echt sloppenwijken. Met daartussen honderden auto's, moto's, en nog meer mensen. Mensen die met 4 op 1 moto zaten, mensen die met 8 in een auto zaten die zelf bij ons niet op het autokerkhof zou passen.
Het bord van slager en bakker boven een stalletje dat je eigenlijk niet eens stalletje kan noemen, maar ik ken er geen andere naam voor. 
Na de drukte van de stad komen we op een weg waar de chauffeur serieus gas gaf zag. Joris heeft volgens mij nooit schrik in de auto, nu zat hij er maar stilletjes bij.
We naderen een wat er een controlepost uitziet, de chauffeur knippert even met zijn lichten en geeft nog wat gas bij.
We naderen Edea, daar slaan we een onverharde weg in, deze moeten we 15 km lang volgen.
De weg naar de plantage. 
We rijden echt in de prachtige natuur.
Onze rit eindigt aan 'de villa', hier zullen we verder verblijven. 
Het huisje in elewijt is er een paleisje bij, om het even te duiden.

Plots moet het heel snel gaan, Joris moet mee naar de plantage ik kan hier blijven.
Ik geef toch aan mee te gaan, maar ik moet ontzettend dringend plassen.
De chauffeur ziet mijn vragende ogen en zegt, straks gaan we samen rond.
Ok dan maar, ik kan door de hoge plasdrang niet helder denken.
Eens ik van de wc af ben, zijn ze al weg. 
Ik loop wat rond, hier is echt niets te doen, en heb al spijt.
Mijn gsm werkt hier, ok ik kan bellen en stuur al meteen een sms'je naar joris en krijg antwoord.

Onze kamer moet nog gepoetst worden. Ik zet met op het terras en geniet van het toch wel prachtige uitzicht.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten