donderdag 9 juli 2015

Via Ferrata




Dit jaar eens iets anders dan wandelen op vakantie. Initiatie via ferrata en canyoning. De kids keken er al weken naar uit. Materiaal werd aangekocht, drie wetsuits voor kinderen en neopreen sokjes (super schattig in maatje 29).
Kindvriendelijke routes werden opgezocht. We starten ons avontuur met via ferrata in de vogezen. 
Vroeger kon het niet 'très difficile' genoeg zijn, nu kozen we voor een facile-variant, met een klein stukje assez difficile.

Goede voorbereiding is het belangrijkste deel, naast iedereen een via ferrata set waren we verbonden aan een klimtouw.
Joris op kop, ik achteraan en de kinderen ertussen. 

Materiaalcheck en naar boven!
We zochten naar een via ferrata met een korte aanloop, slechts 5 min tot aan de start. Samen naar boven, zorgde voor de nodige: wacht op mij, niet te snel,volgen, niet zo traag, ik wil verder,...
Toch konden we na enkele minuten aan het avontuur beginnen.

Voor Vic was het al zijn 2 de via ferrata, het was duidelijk te zien dat hij zijn angst overwonnen had. Sam klom ook vlotjes naar boven. Al snel hadden we door dat voor Vic rn Sam het touw meer hinderde dan wat anders. Eens 'vrij' waren ook de achtergrond strubbelingen verdwenen. De volgorde Joris met Bas op kop, Sam er vlak achteraan met Vic in haar kielzogen  ik die de rij eindigde, werkte perfect!


Ladders, brugjes en balken werden overwonnen. 
Zo'n avontuur had Bas nog nooit meegemaakt!
Toen moesten we kiezen, iets moeilijker (lees spectaculair voor een 5-jarige, maar dat wisten we natuurlijk niet op voorhand) 
Vic en Sam hadden het virus te pakken en kozen voor het moeilijkere stuk, Het avontuur deed Bas zwichten. 
Vasthangend aan Joris geraakte hij tot aan een smalle balk. Met de nodige finesse volgende Sam en Vic heel behendig. Als ik zelf het stukje passeerde, vond ik toch dat het niet simpel was. 

Nog een beetje zoeken voor de retour,en dan weer naar de parking.

Een ijsje en zwemmen hadden ze alledrie verdiend.

2 opmerkingen: