Al jaren kamperen we, maar de laatste jaren vonden we niet meer wat voor ons kamperen was.
Overvolle campings, campings met een bordje 'complet', tent tegen tent staan zodat je je buur zelfs hoort ademen... Nee op die manier hoefde kamperen niet meer. Nu hoor ik al velen denken, reserveer dan gewoon een plekje,maar dat is helemaal niet onze manier van reizen. Wij willen kunnen rondkijken of het ons aanstaat, ervaren of het ook werkelijk zo is, en dan beslissen of het de moeite is om enkele dagen te blijven of weer te vertrekken.
Dit jaar begon onze vakantie met een weekje begin juli, eigenlijk net vóór het hoog seizoen. We gingen onze manier van kamperen nog eens proberen.
De grote tent op pré-pensioen en twee kleine 2 seconds- tentjes in ons karretje.
Na ons inpakavontuur (zie twee blogs terug) op zondagnamiddag vertrokken. Ons avontuur kon beginnen.
Kamperen met de gróte K is:
Zonder planning en zonder te weten waar we die nacht zouden slapen vertrekken.
Om 22u een camping binnenrijden en een plekje in een veld kunnen kiezen.
Een muntje met 6 minuten tijd om met 2 te douchen, waar dan nog tijd van over bleef.
Maar 19,50 euro moeten betalen voor een overnachting met 5 personen.
Een stop bij een Franse bakker waar ze het papier zo heerlijk rond de baguetten draaien.
Een nog bijna verlaten camping, waar we een plekje konden kiezen, uiteraard helemaal achteraan aan een beekje.
De kleine toevalligheid dat er een zwembad mét waterglijbaan was zonder volk.
De zoektocht naar campinggaz en de vriendelijke eigenaar waar we een bidon van mochten gebruiken wegens niet gevonden.
Telkens 150 meter wandelen om naar de wc te gaan, groenten te wassen en teruggaan omdat je de vuilbak was vergeten mee te nemen.
Wakker worden van de zon die op je snoet straalt.
Na een laatste duik toch nog doorgaan naar een volgende plek.
Om te eindigen onder een oude eik, met een prachtig zicht over de vallei.
... en een dutje onder de oude eik...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten