Strijkplank

Maandagvoormiddag 24 december, ik was aan het werk en Joris was thuis bij de kinderen.
Hij was aan het werk in de garage. Bas was aan het helpen.
De trip trap werd in een nieuw kleedje gestoken.
Om handig te kunnen schilderen zette Joris de trip trap op zijn work mate.
Bas zei:
'Papa, je dat nu jouw strijkplank?'

Kattebelletje

Toen we vanmorgen wakker werden lag er een kattebelletje op tafel.
Een primeur van onze Vic.

Memo is een modern woord dat is overgenomen uit het Engels. Het "oude" woord voor memo is kattebel of kattebelletje. Dit woord komt van het Italiaanse scartabello of cartabello (boekjeof register) en wordt vooral nog in Vlaanderen vaak 

Zo van die winterse woensdagnamiddagen

Normaal gezien ben ik op woensdagnamiddag vrij.
Vrij voor de kinderen, maar ook vrij om wat huishoudelijk werk in te halen wat niet altijd lukt.
Woensdagnamiddag is ook tijd voor bezoek.
Bezoek van vriendjes  voor de kinderen, ons mama dat eens langskomt en nu mijn zus die in bevallingsverlof is.

Ik hou van drukte in huis.
Ik hou ervan maar ik doe ook wel graag nog wat voort.
Je hebt bezoek waar je mee in de zetel zit en praat, maar je hebt bezoek waar je leuk bezig bent in huis.
Vanmiddag was weer gezellig.
Zussie is de kids van school gaan halen als ik de laatste consultatie bezig was.
Samen gezellig eten, met de kinderen spelen, wat knutselen en heel veel tetteren.
En ondertussen wat opruimen, eten maken.
En alles is gezelliger als je gezelschap hebt.
Kijk even mee naar de rijk gevulde namiddag!

theelichtjes knutselen

ook Hanneke stond te springen om mee te doen

vrouwen zijn toch echt expert in multitasken!

Lang leve borstvoeding!

bijna af!

het eindresultaat

het einde van een geslaagde dag. Koken met  en lieve schat in de draagdoek

Heerlijk nog is zo'n kleintje dicht bij mij

Lang leve de draagdoek, weer een voorbeeld van multitasken

Andersomdag

Bas is gek op boekjes lezen!
Maar sinds gisteren leest Bas ook mij voor!

Compliment?!

Sinds twee maanden heb ik weer een beugel.
Een van mijn onderste snijtanden was 'uit de rij' gekropen.
Ik maakte dan maar een afspraak bij de orthodontist.
Daar stelden ze een losse beugel voor en na enkele maanden zou ik er vanaf zijn.
Zo gezegd zo gedaan.
Na een afdruk van mijn tanden waarbij precies je hele gebit mee loskomt had ik enkele dagen later De Beugel.
Na een maand moest ik terugkomen.
Bij zo'n orthodontiepraktijk komen overwegend jonge mensen.
Als het mijn beurt is roepen ze gewoon Elke en niet mevr. Notebaert.
Fijn uiteraard.
Maar toen ik terug bij de receptie kwam om een nieuwe afspraak te maken, vroeg de dame in kwestie op het einde:
"Heb je ook een briefje voor school nodig?"
"Excuseer!" zei ik.
"Heb je en briefje nodig voor de afwezigheid tijdens de les?"
"Euh... Ik vermoed van niet... Ik werk al 11 jaar!"

Toen keek ze even op van haar computerschermen en werd een beetje rood.

En er kwam een eind aan de sintersante dagen...

De komst van De Sint zorgden ten huize Verhoeven voor heel wat sintersante vragen...

Het begon met de intrede van de heilige man in Antwerpen.
Een heel fijn moment, ikzelf ben weer even kind als het met een weloverwogen spanning gaat tot de boodschap van het jaar:
 

" Er zijn dit jaar geen stoute kinderen!"
Ik krijg nog steeds een krop in mijn keel en tranen in mijn ogen als ik de sint die zin hoor uitspreken.

Vanaf dan wordt er elke dag over de sint gesproken.
Vragen allerhande worden op me afgevuurd:
Mama hoe kan de sint eigenlijk weten wat wij doen?
Mama als de sint alles ziet, ziet die ons dan ook in ons blootje? "Nee schatje, de sint ziet alles maar mag niet piepeloeren hoor!"
Mama hoe komt eigenlijk dat de sint nooit doodgaat?
"De sint is een heilig man, een heilig man heeft heel veel goede dingen gedaan! Als je zo veel goed doet dat je het niet meer kan tellen wordt je daarvoor beloond, en ga je nooit meer dood."

Deze vraag moest even doordringen, dus bijgevolg was het even stil.
Ik begon aan mijn eten.
Een uurtje laten kwam Sam in de keuken.

"Mama, hoe kan ik een heilige vrouw worden?"