Of noemen
we het perfecte elegantie?
Of klasseren we dit bij campingkunst?
Of is die
poetsman een tikkeltje autistisch.
Het is een
klein detail, iets dat niet iedereen zal opmerken, maar het doet mij glimlachen
als ik de trap af loop om naar de wc te gaan.
En elke
dag, rond twee uur in de namiddag is zijn kunstwerk weeral klaar ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten